Noc z 23 na 24 czerwca – jedna z najbardziej magicznych nocy. Noc Świętojańska, znana również jako Sobótka, to święto ognia, wody, słońca
i miłości. Choć korzenie sięgają czasów pogańskich, dziś łączy tradycję z nowoczesną formą wspólnego świętowania. To piękna tradycja. Robimy własne wianki i puszczamy je na wodę – to podobno ma przynieść szczęście w miłości. Ogień to centralny element tej nocy. Rozpalane ogniska symbolizują oczyszczenie i ochronę przed złymi duchami. Tańce wokół ognia, wspólne śpiewy i skakanie przez płomienie to obowiązkowe punkty programu. Nie brakuje też poszukiwań legendarnego kwiatu paproci – mitycznej rośliny, która według podań zakwita tylko raz w roku i przynosi szczęście temu, kto ją odnajdzie. Dziś Noc Świętojańska to nie tylko kultywowanie tradycji, ale też okazja do wspólnego bycia razem – bez ekranów, w blasku ognia, z naturą i z drugim człowiekiem. W sercu codzienności, wśród dobrze znanych ścian i twarzy, czasem wydarza się coś wyjątkowego. Tak właśnie było 24 czerwca w naszym domu, gdzie mieszkańcy, personel oraz zaproszeni goście wspólnie uczcili Noc Świętojańską – święto światła, natury i pamięci dawnych tradycji. Świętowanie rozpoczęliśmy korowodem Neptuna nad morze oraz rzucaniem wianków. Nie zabrakło tańców przy muzyce zaprezentowanej przez Pana Wojciecha Tkacza. Pieczone kiełbaski, domowe ciasto i ciepła herbata dopełniły ten wyjątkowy dzień.
W DPS „MORS” Noc Świętojańska nie była tylko tradycją – była świętem serc, wspólnoty i pamięci o tym, co naprawdę ważne.